दार्जिलिङ

1
973

-योगिता राई

बायोग्राफीका कतिपय पृष्ठ

धुमिल-धुमिल भइसकेको दार्जिलिङ ।

जसको अनुहारमा छ विरक्तिएको मुस्कान ।

तर उसको फिक्सन भने

जस्ताका तस्तै,

सुन्दर, सुडौल, आकर्षक,

चाखलाग्दो देखिन्छ ।

हेक्कै नभएको होइन

कहिलेदेखि इन्फेक्टेट चायाले कुरूप हुँदै

गइरहेको अनुहार बोकेको दार्जिलिङ

कार्यालय पस्छ

र फाइलहरूसित थाक लाग्छ,

नभए फाइलहरूभित्रै चेप्टिबस्छ ।

यस्तै त हुन्छ नि !

सिद्धान्त, स्वाभिमान र आत्मसम्मान भन्नेहरू

जब हावा खान चहार्न निस्कन्छन् बिहानदेखि

गति छाडेर,हावामा लेफ्रेक् लेफ्रेक् ।

तब छिप्पट भ्रष्टाचारको उमेरले गरिदिन्छ

फाइलहरूका हिसाब ।

र हुनथाल्छ

सोच-विचारको मेनोपज,

बौद्धिकता स्वप्नदोषमा मैथुनरत भएपछि

अस्तित्वको बाँझोपन,

वंशाणुगत बोन्साइ ।

अनि त दार्जिलिङमा

दार्जिलिङबाहेक अन्य सबैको जय ! जय !

1 टिप्पणी

कमेन्ट्स लेख्नुस्

Please enter your comment!
Please enter your name here